,,Czwartek z Plusem''
Pomiar efektywności ćwiczeń rozwijających jest bardzo trudny, ponieważ mózg każdego człowieka jest inny. Te same procesy biochemiczne, energetyczne, zachodzące w Centralnym Układzie Nerwowym mogą wywoływać nieco inne objawy, zachowania i funkcjonowania.
Pod wpływem stymulacji sensorycznych wywołujemy reakcje biochemiczne-dynamiczne procesy rozwijające procesy w CUN. Ich konsekwencje mają nieść przewidywane przez nas zachowania progresywne i funkcje intelektualne. Jednak dynamika zmian, ich zakres i efektywność zależne są od wielu zmiennych, zależnych od indywidualnych potrzeb, problemów oraz preferencji dziecka. Zależne są również od blokad czy dezintegracji funkcji analizatorów w CUN.
Procesy w CUN są dla każdego takie same, jednakże pod wpływem określonych stymulacji ruchowych i pobudzania sensomotorycznego przebiegają w różnym tempie, mają różną dynamikę. Zmiany te są zależne od indywidualnego procesu rozwojowego każdego dziecka jak i każdego człowieka. Możemy i musimy zapewnić najbardziej korzystne dla systemu warunki rozwojowe, jednakże nie jesteśmy wstanie przewidzieć jak szybko osiągniemy efekty pracy.
U starszych dzieci ważny jest tu stan emocjonalny, motywacja oraz ogólna postawa.
Ćwiczenia sensomotoryczne ze względu na zbyt dużą ilość zmiennych osobniczych, obarczone są dużym błędem.
To dziecko – jego zmiany w funkcjonowaniu sensorycznym, motorycznym, emocjonalnym, myślowo-kojarzeniowym, czyli zmiany w kształtowaniu się umiejętności szkolnych są jedynym adekwatnym „pomiarem” efektów pracy wspierania rozwoju w ujęciu całościowym opartym o sekwencję rozwojową.
Pod wpływem stymulacji sensorycznych wywołujemy reakcje biochemiczne-dynamiczne procesy rozwijające procesy w CUN. Ich konsekwencje mają nieść przewidywane przez nas zachowania progresywne i funkcje intelektualne. Jednak dynamika zmian, ich zakres i efektywność zależne są od wielu zmiennych, zależnych od indywidualnych potrzeb, problemów oraz preferencji dziecka. Zależne są również od blokad czy dezintegracji funkcji analizatorów w CUN.
Procesy w CUN są dla każdego takie same, jednakże pod wpływem określonych stymulacji ruchowych i pobudzania sensomotorycznego przebiegają w różnym tempie, mają różną dynamikę. Zmiany te są zależne od indywidualnego procesu rozwojowego każdego dziecka jak i każdego człowieka. Możemy i musimy zapewnić najbardziej korzystne dla systemu warunki rozwojowe, jednakże nie jesteśmy wstanie przewidzieć jak szybko osiągniemy efekty pracy.
U starszych dzieci ważny jest tu stan emocjonalny, motywacja oraz ogólna postawa.
Ćwiczenia sensomotoryczne ze względu na zbyt dużą ilość zmiennych osobniczych, obarczone są dużym błędem.
To dziecko – jego zmiany w funkcjonowaniu sensorycznym, motorycznym, emocjonalnym, myślowo-kojarzeniowym, czyli zmiany w kształtowaniu się umiejętności szkolnych są jedynym adekwatnym „pomiarem” efektów pracy wspierania rozwoju w ujęciu całościowym opartym o sekwencję rozwojową.
Dorota Rudzińska-Friedel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz